سلف موازی عقدی است که برای رفع محدودیتهای ناشی از بیع سلف پیشبینی شده است. در این عقد به موازات قرارداد سلف اولیه، قرارداد سلف ثانوی مستقلی از سلف اول منعقد میشود که از نظر تعهدات و آثار مترتب بر قرارداد، استقلال کاملی نسبت به سلف اول دارد؛ به این ترتیب که خریدار در قرارداد سلف نخستین در موضع فروشنده در قرارداد سلف ثانوی قرار میگیرد و یک قرارداد سلف میان او و خریدار ثانوی منعقد میگردد. سپس با اعطای وکالت و یا حواله درضمن عقد سلف موازی، مشتری میتواند به فروشنده در سلف اول مراجعه نموده و مبیع را دریافت نماید. به دلیل استقلال سلف موازی از سلف اول، انحلال هر یک از آنها خللی در دیگری ایجاد نکرده و موجب تغییر تعهدات نمیشود. لیکن این انحلال میتواند بر وکالت و یا حوالهای که ضمن عقد سلف موازی اعطاء شده است تأثیر گذاشته و موجب تغییر تعهدات ناشی از شرط ضمن عقد گردد در حالی که عقد اصلی کماکان به جای خود باقی است.
برای سلف موازی علاوه بر رعایت احکام و شرایط مترتب بر بیع سلف، احکامی ویژه از جمله استقلال کامل دو عقد سلف اول و موازی از یکدیگر را نیز میتوان برشمرد که خود آثاری خاص ایجاد مینماید.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |