دوره 20، شماره 69 - ( بهار 1394 )                   دوره 20 شماره 69 صفحات 66-31 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ahmadi K. The Concept and Legal Effects of “Complete Relation”, “Subject to”, “Relating to” and “Having Same Origin” in Iranian Civil Code . دیدگاه‌های حقوقی 2015; 20 (69) :31-66
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-768-fa.html
احمدی خلیل. مفهوم و آثار عبارات «ارتباط کامل داشتن»، «منوط بودن»،«مربوط بودن» و«هم‌منشأ بودن» دعاوی در قانون آیین دادرسی مدنی. دیدگاه‌های حقوق قضایی. 1394; 20 (69) :31-66

URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-768-fa.html


دانشگاه شهید چمران، اهواز ، khalilahmadi56@gmail.com
چکیده:   (6427 مشاهده)

«ارتباط کامل» وقتی بین دعاوی متعدد مطرح می‌شود که یا دعاوی متعدد از طرف خواهان و خوانده علیه همدیگر اقامه شده باشد (طاری یا جداگانه و مستقل) یا اینکه دعاوی متعدد توسط خواهان اقامه شده و دفاعیات خوانده در مقابل این دعاوی واحد باشد.اگر از طرف خواهان دعاوی متعددی علیه شخصی اقامه شود در صورتی که بین آن­ها ارتباط وجود داشته باشد، این ارتباط یا به صورت «منوط‌به» است یا ناشی از یک «منشأ» هستند. اختیارات خواهان در زمینه اقامه‌ی دعاوی متعدد برطبق ماده‌ی 65 قانون آیین دادرسی مدنی تا زمان تقدیم دادخواست بوده و ماده‌ی (98 آن قانون) ادامه اختیارات خواهان در ماده‌ی 65 مذکور، ولی به صورت محدود می‌باشد.
این مقاله به بررسی مفهوم عبارات فوق اختصاص دارد. مبنای مطالعه حقوق ایران است، هرچند که بررسی تطبیقی با قانون جدید آیین دادرسی مدنی فرانسه نیز انجام خواهد شد.


دریافت: 1392/9/9 | ویرایش نهایی: 1397/11/7 | پذیرش: 1394/6/25 | انتشار: 1394/11/6 | انتشار الکترونیک: 1394/11/6

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه دیدگاه‌های حقوق قضائی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Judicial Law Views Quarterly

Designed & Developed by : Yektaweb