1- دانشگاه قم
2- دانشگاه قم ، mohamadsetayehpur@yahoo.com
چکیده: (994 مشاهده)
انتقال حق جبران خسارت به مثابه یکی از پیامدهای جانشینی کشورها، هَمارِه معرکه تضارب نظر بوده است. در این میان، دیوان بینالمللی دادگستری، آرائی صادر کرده است که به اقتضای رسیدگی خود، متضمن این موضوع نیز است که تدقیق در آنها را بایسته میدارد. نوشتار پیشرو از رهگذر واکاوی آراء دیوان بینالمللی دادگستری تبیین کرده که رکن قضایی سازمان ملل متحد، طی چهار قضیه مربوط به وضعیتهای اسلواکی، نائورو، نامیبیا (آفریقای جنوب غربی) و تیمور شرقی فرصت داشته است تا به موضوع یادشده نظر بیافکند که در این راه، رویکردی محتاطانه اتخاذ کرده است تا در مسیر توسعه تدریجی، پا را از آن حد که باید، فراتر نَنهَد. جستار حاضر ثابت کرده است که رویه محکمه نام برده، به رغم محافظهکاری که داشته است، به هیچ وجه، مؤید عدم انتقال حق جبران خسارت از کشور پیشین به کشور جانشین دانسته نمیشود. تحلیل این رویه دیوان، موضوع نوشتار پیش روست.
نوع مطالعه:
تحقیقات بنیادی یا نظری |
موضوع مقاله:
حقوق بین الملل دریافت: 1398/1/15 | ویرایش نهایی: 1401/10/5 | پذیرش: 1400/7/10 | انتشار: 1400/9/21 | انتشار الکترونیک: 1400/9/21
ارسال پیام به نویسنده مسئول