دوره 25، شماره 89 - ( بهار 1399 )
دوره 25 شماره 89 صفحات 194-181 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
farahzadi A, mirnejad S R. principle of Audible the claims in Islamic jurisprudence and Iranian law. دیدگاه‌های حقوقی 2020; 25 (89) :181-194
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1606-fa.html
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1606-fa.html
فرحزادی علی اکبر، میرنژاد سید رسول. اصل قابل استماع بودن دعاوی در فقه اسلامی و حقوق ایران. دیدگاه‌های حقوق قضایی. 1399; 25 (89) :181-194
1- دانشگاه علوم قضایی ، aliakbar.farahzadi@yahoo.com
2- دانشگاه علوم قضایی
2- دانشگاه علوم قضایی
چکیده: (5047 مشاهده)
چکیده
اصل قابل‌استماع بودن دعاوی یکی از اصول حاکم برحقوق دعاوی محسوب می‌شود. بر طبق این اصل که هم در فقه و هم در حقوق ایران (البته به‌صورت غیرمستقیم) پیش‌بینی شده، دادگاه حقوقی باید از ایرادات و نقص‌‌‌‌های جزیی و قابل‌ترمیم عبور کند و در نتیجه دعوا را به سمت حرکت در ماهیت دعوا (فصل خصومت یا کشف حقیقت) پیش ببرد. از نظر فقهی استماع دعوا واجب است و قاضی نصب شده تا رأی صادر کند. امری که مقدمۀ آن استماع دعاوی است. بنابراین دادگاه حقوقی با تفسیر دعوا و نیز دعوت از خواهان جهت ادای توضیح، دعوا را به سمت قابل‌استماع بودن حرکت می‌دهد. در حقوق ایران نیز علی‌رغم اینکه این اصل به‌صراحت در قوانین دادرسی مورد اشاره قرار نگرفته، اما با ملاحظۀ اصل 167، 159 و 34 قانون اساسی و نیز مادۀ 3 قانون آیین دادرسی مدنی می‌توان این اصل را پذیرفت. در واقع قانون‌گذار با بیان اینکه دادگاه باید نسبت به فصل خصومت اقدام کند به ضرورت استماع دعوا به‌طور ضمنی نیز حکم نموده است.
واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: حقوق دعاوی، ترمیم دعوا، دعوای مجهول، استماع دعوا، اصل قابل‌استماع بودن دعوا
نوع مطالعه: پژوهش كاربردي |
موضوع مقاله:
حقوق خصوصی
دریافت: 1398/2/8 | ویرایش نهایی: 1401/10/7 | پذیرش: 1399/4/11 | انتشار: 1399/3/15 | انتشار الکترونیک: 1399/3/15
دریافت: 1398/2/8 | ویرایش نهایی: 1401/10/7 | پذیرش: 1399/4/11 | انتشار: 1399/3/15 | انتشار الکترونیک: 1399/3/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
