دوره 23، شماره 82 - ( تابستان 1397 )
دوره 23 شماره 82 صفحات 133-113 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahmdel M. The right of the accused to compensation in the Iranian criminal justice system. دیدگاه‌های حقوقی 2018; 23 (82) :113-133
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1141-fa.html
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1141-fa.html
رحمدل منصور. جبران خسارت متهم توسط دولت در فرایند عدالت کیفری ایران. دیدگاه‌های حقوق قضایی. 1397; 23 (82) :113-133
دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز ، m_rahmdel@yahoo.com
چکیده: (2898 مشاهده)
چکیده
وقتی از جبران خسارت صحبت می‌شود، به طور معمول جبران خسارت بزه‌دیده متبادر به ذهن می‌شود. قانون‌گذار نیز نوعاٌ به جبران خسارات بزه‌دیده اشاره می‌کند، همانگونه که در مواد 14 و 15 قانون آیین دادرسی کیفری چنین امری را مدنظر داشته است. اما مقاله حاضر نه به جبران خسارات بزه‌دیده، بلکه به جبران خسارات متهم اشاره دارد. قانون آیین دادرسی 1291 و نیز قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری به امکان جبران خسارات متهم توسط شاکی خصوصی غیرمحق اشاره کرده بودند. با این حال، هیچکدام از دو قانون مزبور به جبران خسارات متهم توسط دولت اشاره نداشتند؛ اما قانون آیین دادرسی کیفری سال ۱۳۹۲ (اصلاحی ۱۳۹۴) به جبران خسارات متهم توسط دولت تصریح کرده که این امر از نکات برجسته قانون مزبور است و منطبق با اسناد بین‌المللی می‌باشد. عدم تصریح قانون اخیر به جبران خسارات متهم توسط شاکی غیرمحق مانع جبران خسارت وی نیست. چون طبق قواعد عمومی مسئولیت مدنی هر کسی زیانی به دیگری وارد کند، مسئول جبران خسارت خواهد بود. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و بنیادی است که با روش تحلیلی به تبیین جنبه‌های مختلف جبران خسارات متهم می‌پردازد.
نوع مطالعه: تحلیلی و انتقادی |
دریافت: 1396/9/16 | ویرایش نهایی: 1397/11/7 | پذیرش: 1397/6/3 | انتشار: 1397/10/10 | انتشار الکترونیک: 1397/10/10
دریافت: 1396/9/16 | ویرایش نهایی: 1397/11/7 | پذیرش: 1397/6/3 | انتشار: 1397/10/10 | انتشار الکترونیک: 1397/10/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
