فصلنامه دیدگاه‌های حقوق قضائی (دیدگاه‌های حقوقی سابق)

در جوامع اسلامی و به خصوص در میان شیعیان و با استناد به لزوم احترام به شعائر الهی، عزاداری برای پیامبر و اهل بیت ایشان به عنوان مصداقی از شعائر الهی، امری نیک و پسندیده تلقی می­شود اما عزاداری‌ها نیز مانند بسیاری از مسائل اجتماعی و مذهبی دیگر دارای طیف گسترده­ای از تفاسیر و مصادیق هستند به‌گونه‌ای که برخی از عزاداران اقدام به انجام رفتارهایی مانند قمه‌زنی، تیغ‌زنی، قفل‌زنی، راه رفتن بر روی آتش و زغال گداخته، غلتیدن بر روی خرده شیشه و... می‌‌کنند و این رفتارها را مصداق واقعی عزاداری می‌دانند. از سوی دیگر بخشی از دستگاه عدالت کیفری بر این عقیده هستند که بایستی با ابزارهای کیفری با این نوع از عزاداری­ها برخورد نمود؛ در این پژوهش به شرح و نقد سیاست تقنینی و قضایی ایران در این رابطه پرداخته خواهد شد و این امر به اثبات می­رسد که هیچ محمل قانونی جهت برخورد کیفری با اینگونه از عزاداری­ها وجود ندارد.