دوره 23، شماره 84 - ( زمستان 1397 )
دوره 23 شماره 84 صفحات 48-23 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Taghipur B, Khuini G, Masoudi S. Internal Restrictions to Iran's accession to the International Convention on the International Sale of Goods. دیدگاه‌های حقوقی 2019; 23 (84) :23-48
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1359-fa.html
URL: http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-1359-fa.html
تقی پور بهرام، خویینی غفور، مسعودی سمیرا. موانع داخلی الحاق ایران به کنوانسیون بیع بین المللی کالا. دیدگاه‌های حقوق قضایی. 1397; 23 (84) :23-48
1- دانشگاه خوارزمی ، taghipour.bahram@yahoo.fr
2- دانشگاه خوارزمی
2- دانشگاه خوارزمی
چکیده: (3266 مشاهده)
کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا درصدد یکسان‌سازی حقوق داخلی کشورهایی که به این کنوانسیون ملحق می‌شوند، نیست. با این حال، توجه به این نکته که مطابق ماده 9 قانون مدنی مقررات عهودی که طبق قانون اساسی بین دولت ایران و سایر دول منعقد شده باشد در حکم قانون است و لزوم انطباق قوانین با احکام اسلام در اصل چهارم قانون اساسی، امکان‌سنجی الحاق ایران به این کنوانسیون ضروری است. کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا مصوب 1980 (وین) برآیند تلاش برای یکنواخت‌سازی و همگن نمودن حقوق حاکم بر بیع بین‌المللی است که الحاق ایران به این کنوانسیون می‌تواند موجبات توسعه بازرگانی خارجی ایران و رونق اقتصادی را به دنبال داشته باشد. الحاق ایران به کنوانسیون مذکور با موانع داخلی و خارجی روبه‌رو است؛ موانع داخلی مثل محدودیت‌های موجود در قانون اساسی، نبودن برنامه‌های جامع و سیاست‌های کلی و مغایرتِ برخی از مقررات کنوانسیون با حقوق داخلی و موانع بین‌المللی نظیر مخالفت قدرت‌های جهانی از طریق اعمال تحریم‌های اقتصادی و ضعف دیپلماسی اقتصادی ایران. هیچ‌یک از موانع مذکور چالشی جدی در مسیر پیوستن ایران به کنوانسیون بیع بین‌المللی ایجاد نمی‌کند و آنچه تلاش گسترده حقوقدانان ایرانی در سال‌های اخیر در جهت تقریب مقررات کنوانسیون با حقوق داخلی را عقیم گذاشته، نبود عزم و اراده لازم در میان متولیان امر است.
واژه‌های کلیدی: کنوانسیون بیع بین‌المللی، فسخ، نقض اساسی، خسارت تأخیر، تجزیه‌پذیری قرارداد، عدم النفع.
نوع مطالعه: تحقیقات بنیادی یا نظری |
موضوع مقاله:
حقوق خصوصی
دریافت: 1397/4/31 | ویرایش نهایی: 1398/4/4 | پذیرش: 1397/9/15 | انتشار: 1398/4/3 | انتشار الکترونیک: 1398/4/3
دریافت: 1397/4/31 | ویرایش نهایی: 1398/4/4 | پذیرش: 1397/9/15 | انتشار: 1398/4/3 | انتشار الکترونیک: 1398/4/3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
