برای طرح ادعایی مشترک، دعوای گروهی از سوی افراد متعدد علیه خواندهی واحد اقامه میگردد. در این شکل از اقامهی دعوا، یک نفر یا بیشتر از اعضای گروه به عنوان نمایندهی گروه درخصوص ادعای مشترک بین اعضا، علیه یک یا چند خوانده اقامهی دعوا میکنند. اعضای گروه اگرچه در بیشتر موارد نقش فعالی در دادرسی ندارند اما، به نتیجه حاصل از دادرسی ملزم خواهند بود. امروزه دعوای گروهی به عنوان یکی از اقسام طرح دعوا به صورت دستهجمعی از جایگاه ویژهای در حقوق آمریکا برخوردار است. طرح دعوا به صورت گروهی، فرصت و امکان احقاق حق برای تعداد کثیری از افرادی که به تنهایی انگیزهی کافی برای پیگیری مطالبات اندک خود ندارند را فراهم میآورد. از طریق این شیوه اقامهی دعوا، کارآیی سیستم قضایی افزایش مییابد و طرح دعوا از سوی تعداد زیادی از افراد، مقرون به صرفه جلوه مینماید. شرایط اقامهی دعوای گروهی در ماده 23 قانون آیین دادرسی مدنی فدرال آمریکا و قانون منصفانهی دعوای گروهی مصوب سال 2005 میلادی به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است. دعاوی گروهی در زمینههای متعددی از قبیل حقوق مصرفکننده، ضد انحصار، حقوق استخدامی، حقوق مدنی، محیط زیست و... طرح میشوند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |