1- دانشگاه امام صادق (ع)
2- مؤسسه عالی مدیریت و برنامه ریزی ، mmghamamy@gmail.com
چکیده: (2074 مشاهده)
کارایی ابزاری است که کشورها برای دستیابی کمهزینهتر به بیشترین اهداف، با توجه به محدودیت منابع، از آن بهره می برند. به علاوه آنکه کارایی، ارزش کاربردی یک الگوی حکمرانی را در تحقق اهدافش نشان میدهند در نتیجه هر الگویی از حکمرانی که فاقد کارایی باشد فاقد ارزش کاربردی و تحققی است. این ضابطه به عنوان یکی از اهداف، میتواند در تصمیمگیریهای نظام قضایی هم مورد توجه قرار گیرد. هدف سیستم قضایی به تصریح اصل (156) قانون اساسی ایران تحقق عدالت در جریان تامین حقوق فردی و اجتماعی و حل و فصل خصومات است چنانکه اصل (167) برای حل و فصل خصومات و احقاق حق برای قاضی بن بستی نمی بیند و او را از هارد کیسها نجات می دهد تا بیشترین هدف که همان تامین عدالت است در بستر کارایی محقق گردد. کارایی ضمن ارتقاء اثربخشی، میتواند امکان پیشبینی نتایج تصمیمات قضایی را فراهم کند. در این مقاله با توجه به اینکه نظام قضایی از خالصترین بخشهای حاکمیتی هر کشوری محسوب میشود و کارایی آن موجب ماندگاری، توسعه و مقبولیت آن نظام حقوقی میباشد به این سوال پرداختهایم که «چگونه از طریق استفاده از ضوابط کارایی در جمهوری اسلامی ایران، فرآیند صدور آرای قضایی را پیش بینی پذیر و عادلانه میگردد؟» فرضیه نگارندگان این است که کاستن از تعداد رویههای متعدد و هزینه های غیرمتناسب و استفاده از فناوری و ... می¬تواند آراء را پیش بینی پذیر و زمان متوسط را از 505 روز به کمتر از 100 روزکاهش دهد.
نوع مطالعه:
تحقیقات بنیادی یا نظری |
موضوع مقاله:
حقوق عمومی دریافت: 1391/12/9 | ویرایش نهایی: 1401/10/7 | پذیرش: 1398/4/18 | انتشار: 1398/6/24 | انتشار الکترونیک: 1398/6/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول