aziziyani M. The Limits of the Intervention of the Will of the Parties, the Arbitrator and the Court in Compulsory Arbitration in Iranian and French Law with the Approach of Citizenship Rights. دیدگاههای حقوقی 2023; 27 (100) :229-250
URL:
http://jlviews2.ujsas.ac.ir/article-1-2099-fa.html
1- دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری ، majidaziziyani@gmail.com
2- دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش
چکیده: (495 مشاهده)
قانونگذار بنا به برخی مصالح، برای حل برخی اختلافات، نوعی از داوری را پیشبینی کرده که از آن با عنوان «داوری اجباری» نام برده میشود. در این نوع داوری؛ طرفین دعوی، داور و دادگستری اختیارات حقوقی دارند. در کشور ما با توجه به محدودیت داوری اجباری، این روش حل اختلاف چندان بهصورت عمومی مطرح نبوده و نیاز به بیان احکام و آثار و اهمیت آن میباشد. این پژوهش به روش تحلیلی- توصیفی درصدد مطالعه تطبیقی اراده اصحاب داوری در جریان داوری اجباری در دو نظام حقوقی ایران و فرانسه است. کشور فرانسه با داشتن قانون جامع داوری، ضمن تعیین داوری اجباری برای برخی اختلافات تخصصی و تعیین آئیننامه اجرایی برای آن و همچنین ذکر قواعد داوری برای حل اختلاف، اراده طرفین دعوا و داور را در اصل ارجاع به داوری در برخی موارد محدود ساخته است. در کشور ما مصادیق داوری اجباری تنها در چند مصداق خاص برشمرده شده و داور در تعیین قواعد داوری با رعایت مقررات عام و خاص داوری، دارای برخی اختیارات میباشد. ضرورت انجام تحقیق حاضر با مطالعه تطبیقی در نظام حقوقی فرانسه، با هدف حمایت از حقوق شهروندی در جریان اختلافات از این جهت است که داوری اجباری بنا به رسیدگی تخصصی توسط مرجع داوری، نیازمند این است که قواعد اجرایی برای داوری اجباری تدوین گردد و حدود مداخله هر کدام از طرفین، داور و دادگاه مشخص شود.
نوع مطالعه:
پژوهش كاربردي |
موضوع مقاله:
حقوق خصوصی دریافت: 1400/7/14 | ویرایش نهایی: 1402/1/27 | پذیرش: 1401/8/11 | انتشار: 1401/12/27 | انتشار الکترونیک: 1401/12/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول